ZASIEDZENIE. CZY NIERUCHOMOŚĆ STAŁA SIĘ TWOJĄ WŁASNOŚCIĄ?

Zasiedzenie to temat bardzo obszerny, który dotyczyć może zarówno nieruchomości (np. dom) jak i ruchomości (np. samochód). Mówiąc najprościej, oznacza nabycie własności cudzej po upływie określonego w ustawie czasu. Aby z niego skorzystać, trzeba posiadać taką nieruchomość nieprzerwanie przez lat dwadzieścia jako posiadacz samoistny, a jeśli uzyskało się posiadanie w złej wierze – lat trzydzieści. Nabycie nieruchomości następuje z mocy prawa po upływie terminu. Sąd tylko potwierdza ten fakt, a jego orzeczenie jest podstawą wpisu w księdze wieczystej nowego właściciela. Przez zasiedzenie można nabyć każdą nieruchomość. Może to być nieruchomość gruntowa (także rolna), budynkowa, lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność, a także udział w tych nieruchomościach. Nie ma przy tym znaczenia, kto jest jej aktualnym właścicielem. Może nim być osoba fizyczna, spółka, spółdzielnia, przedsiębiorstwo, a także Skarb Państwa lub gmina. Dobra wiara to przekonanie o przysługiwaniu określonego prawa. W świadomości osoby pozostającej w dobrej wierze musi istnieć więc usprawiedliwione przekonanie, że istnieje określony stan, który faktycznie w rzeczywistości nie zachodzi. Przykładowo, posiadacz nieruchomości musi być przekonany, że jest jej właścicielem tzn. że przysługuje mu prawo własności nieruchomości, mimo, że faktycznie ono nie istnieje. W przeciwieństwie do dobrej wiary posiadacz nieruchomości w złej wierze ma od początku świadomość, iż nie przysługuje mu prawo do konkretnej nieruchomości.

ODWRÓCONA HIPOTEKA.

Przepisy o odwróconym kredycie hipotecznym umożliwią uzyskanie dodatkowych środków pieniężnych przez osoby posiadające własne mieszkanie, dom, nieruchomość niezabudowaną, prawo użytkowania wieczystego gruntu lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Specyfika odwróconego kredytu hipotecznego polega na tym, że bank zobowiązuje się do wypłacania kredytobiorcy określonej kwoty środków pieniężnych w ratach lub jednorazowo, natomiast kredytobiorca nie jest zobowiązany do spłaty tego kredytu. Oznacza to, że osoba zaciągająca odwrócony kredyt hipoteczny nie martwi się o jego spłatę, gdyż jego zabezpieczeniem jest nieruchomość będąca własnością kredytobiorcy. Co istotne, spadkobiercy mają możliwość zachowania prawa do nieruchomości, jeżeli wyrażą taką chęć
i spłacą zobowiązania powstałe z tytułu kredytu. Natomiast jeśli nie wyrażą takiej woli, będą zobowiązani do przeniesienia własności nieruchomości na bank. W takiej sytuacji bank zwróci im różnicę, o jaką wartość nieruchomości przewyższa należność banku z tytułu umowy odwróconego kredytu hipotecznego, jeśli taka nadwyżka powstanie.